Dünya'da Ki Tüm Anneler Güzeldir Ama…

 

Anneler Günü, anneleri anmak ve onurlandırmak amacıyla tüm dünyada farklı zamanlarda kutlanan özel bir gündür.

Bu günü farklı ülkelerdeki insanlar yılın farklı günlerinde kutlamaktadır

Bu özel günde annelere demet demet çiçekler ve çeşitli hediyeler alınır.

Anneler günü geleneği, Antik Yunanların Yunan mitolojisindeki pek çok tanrı ve tanrıçanın annesi olan Rhea onuruna verdikleri yıllık ilkbahar festivali kutlamalarıyla başlar.

Antik Romalılar da ilkbahar festivallerini İsa'nın doğumundan 250 yıl öncesinden ana tanrıça Kibele onuruna kutluyorlardı.

ABD'de Anna Jarvis'in kaybettiği kendi annesi için 1908 yılında başlattığı anma günü, 1914 yılında Kongrenin onayıyla Amerika çapında genişledi.

Amerikalı genç Jarvis annesinin vefatının ardından yaşadığı acıyı atlatamamış annesinin yerini hiçbir şeyle dolduramamıştır.

Her sene annesinin ölüm yıl dönümü geldiğinde eşsiz bir acı duyar ve bunu etrafındakilere de yansıtırmış.

Yine annesinin bir ölüm yıl dönümünde yani Mayıs Ayı’nın ikinci Pazar günü etrafındaki herkesi bir araya getirerek ”bu günün anneler günü olmasını çok istiyorum ve Anneler Günü adıyla her yıl kutlanmasını kabul eder misiniz?” diye sormuştur.

Bu düşüncesi herkes tarafından kabul görmüştür ve artık her mayıs ayının ikinci pazar günü anneler günü kutlanmıştır.

Daha sonra dünyanın çeşitli ülkelerinde de kutlanmaya başlanmıştır.

Ülkemize ise her yıl Mayıs ayının ikinci pazar günü Anneler Günü olarak kutlanmaktadır.

Evet, bu yıl ki anneler günü aynı zamanda Engelliler Haftasıyla aynı güne denk geldi. Bu nedenle benim ve benim gibi engelli olanlar açısından daha bir anlam kazandı.

Evet, bugün cennetin ayakları altında olan analarımızın günü.

Bugün esmeri, sarışını, kumralı, zengini, fakiri, Alevi’si, Sünni’si, sağcısı, solcusu, Kürt'ü, Türk'ü, köylüsü, şehirlisi, zayıfı veya şişmanı fark etmeden tüm annelerin günü.

Bugün engelli çocuğu olan ya da engelli olmasına rağmen evlenip çocuğu olan annelerin günü.

Bugün doya doya sarılarak yüzleri, yüzleri bırakılıp elleri, elleri bırakılıp ayakları öpülecek olan anneler günü.

Çocuklarını, yani bedenlerinden, kanlarından ve canlarından bir parça olan bizleri dünyaya getirmek için dokuz ay gece gündüz eziyet çeken, binbir eziyete rağmen bizleri dünyaya getiren, getirdikten sonra yemeyip yediren, giymeyip giydiren analarımızın günü.

Dünyada ne yaparsak yapalım, ister kötü olalım, ister zalim olalım, ister güzel, isterse çirkin olalım, en ufak bir menfaat dahi beklemeden, çıkar gözetmeden ve karşılık beklemeden yeryüzünde seven tek insan olan analarımızın günü. 

Başımız ağrıdığında yanına ilk koştuğumuz, ağlarken bile “ana” diye ağladığımız, ayağımıza taş değse yüreğinde hissederek gözlerinden yaş gelen analarımızın günü.

Hayatımız boyunca onlar için ne yaparsak yapalım isterse kendimize yük yapalım yinede haklarını ödeyemeyeceğimiz tek insan olan analarımızın günü.

Bu bir günü annelere verip, bu bir günde annelerimizi hatırlayıp yılın geri kalan günlerinde onları unutmakla haklarını ödeyemeyiz.

Analarımız için hangi hediyeyi alırsak alalım, onlar için ne yaparsak yapalım hiç şüphesiz ki onların haklarını ödeyebilmemiz mümkün değildir.

Çünkü onlar bizim varlığımızın yegâne nedenleridir.

Dünyaya gözlerimizi açtığımızda ilk yüzünü gördüğümüz, ilk ellerinin yumuşaklığını hissettiğimiz, ilk kucağına alarak yüreğine bastırdığında kendimiz dünyanın en güvenli yerinde hissettiğimiz, ilk kokusunu aldığımız ve hiçbir çiçekte o kokuyu bulamadığımız, ilk sesini duyduğumuz, ilk sevdiğimiz ve “Ana gibi yar olmaz, Bağdat gibi diyar olmaz.” atasözünde sevgimizi dile getirdiğimiz analarımızın günü.

Bugün beni dünyaya getirirken çektiği acının kat kat daha fazlasını dört yaşımda yakalandığım hastalıktan sonra bugüne kadar gece gündüz demeden çeken benimle ağlayan, benimle gülen annemin günü.

Dünya'da ki tüm anneler güzeldir ama benim annem hepsinden daha güzeldir.

Anneler günün kutlu olsun canım anam...