“Yalnız Senin Elini Öpmek İçin Eğilir Başım”

 

Bildiğiniz gibi 21 Haziran 2015 Pazar günü Babalar Günü kutlanacaktır. Anneler Günü olur ve o gün hakkında yazılar yazılır da Babalar Günü olmaz mı? Babalar Günü hakkında yazı yazılmaz mı?

Babalar Günü hakkında yazmayacak olursak evimizin direği eksik kalır. Direği eksik ev ise evlikten çıkar, sarsılmaya başlar ve zamanla da yıkılır.

İşte bu nedenle her ne kadar oldum olası Anneler Günü, Sevgililer Günü, Kadınlar Günü, Yaşlılar Günü, Engelliler Günü, Avukatlar Günü, Hemşireler Günü, Eczacılar Günü, Babalar Günü vb gibi bu tür günlere karşı çıkmış olsam da yinede yazayım dedim.

Babalar Günü, babaları anmak ve onları onurlandırmak amacıyla pek çok ülkede her yıl Haziran ayının üçüncü pazar günü kutlanan özel bir gündür.

Babalar Günü geleneği ise bir Amerikan İç Savaşının gazisinin kızı olan Sonora Smart Dodd tarafından Anneler Günü gibi babalarında bir günü olması gerektiği düşünülür.

Sonora Smart Dodd’un babası annelerinin yokluğunda altı çocuğunu tek başına büyütmüş ve Amerikan İç Savaşında gazi olmuştur. Bu nedenle babasının doğum günü olan 5 Haziran’ın Babalar Günü ilan edilmesi için çalışmalara başlamış ancak bu çalışmalar o tarihe yetişemeyerek kutlamalar haziran ayının üçüncü pazar gününe ertelenmiştir.

İlk Babalar Günü ise 19 Haziran 1910’da Washington’un Spokane şehrinde kutlanmıştır.

Birkaç yıl sonra 1924 yılında ise Amerika Birleşik Devletleri Başkanı John Calvin Coolidge kutlamaları desteklemiş; ama resmi olarak Babalar Günü ilan etmemiştir.

1966 yılında ise o dönemin ABD Başkanı Lyndon Baines Johnson, her yıl haziran ayının üçüncü pazarının Babalar Günü olarak kutlanacağını açıklayan bir bildiri yayımlamıştır. 1972 yılındaysa Başkan Richard Milhous Nixon'ın imzasıyla Babalar Günü yasal olarak ABD'de resmi tatil ilan edilmiştir.

ABD ve birçok Avrupa ülkesinde, her yıl haziran ayının üçüncü Pazar günü babalar günü olarak kutlanır.

Ülkemizde de babalar günü her yıl haziran ayının üçüncü pazarında farklı coşkularla kutlanmaktadır.

Dünyaya gözlerimizi açtığımızda ilk anne kelimesinden sonra baba demeyi öğreniriz. Doğumumuzu heyecanla bekleyen, dünyaya gelişimizle birlikte büyük sorumluluklar yüklenen ve bu durumdan hiçbir zaman şikâyet etmeyen; aksine düştüğümüzde anne diye bağırmamıza rağmen biliriz ki koşup gelerek bizi yerden kaldıracak kişidir babamızdır.

Annelerimizin yeri nasıl bizler için çok önemliyse babalarımızın yeri de bir o kadar önemlidir.

Baba demek güvende olmak demektir. Annenin anlamı hayat ise babada hayata tutunmak demektir. 

Anneler her zaman başımızın tacıysa babalarımızda gönül yoldaşımız olmuştur. Duygusallığımızı annelerimizden mantığımızı ise babalarımızdan almıştırız. Hayatta bizi en çok seven iki insandan biri annemiz diğeri ise babamızdır.

Annelerimiz duygusallıklarını gerek sözlü gerekse de gözyaşları ile gösterip yansıtabilirken, elleri titrerken konuşmaktan çok sözleri, nemli gözleriyle uzaklara dalarak yansıtan, güçlü, kararlı, sert bakışlı, koruyucu, güvenilirdir babalarımız.

Benim babamda böyledir…

Benim gibi küçük yaşta yakalandığı romatizma hastalığından dolayı o da yıllarca acı çekmiş ve halen çekmeye de devam eden yılların emektar şoförü olan “Sadık Dayı”dır babamın adı.

Evet, “Sadık Dayı” senin gibi çalışkan, dürüst, sözünün eri, eline, beline ve diline sahip olan ve namuslu bir babaya sahip olduğum için ne kadar şanslı olduğumu her zaman bildim ve bilmeye de devam edeceğim.

Bir babanın ve annenin çocuklarına bırakacağı en büyük miras ne para ne puldur, en büyük miras onurlu ve dürüst bir isimdir bence. Bana ve kardeşlerime bunu sağladığınız için sizlere çok teşekkür ediyorum.

Sözün özü olarak Babalar Günün kutlu olsun “Sadık Dayı” diyor ve bu anlamlı günde de saygıyla andığımız dünyaca ünlü şairimiz Nazım Hikmet’in anlamlı ve güzel bir şiirini başta babama ve tüm babalara armağan olarak paylaşmak istiyorum.

 

Baba! 

 

her yılbaşında
sana söyleyecek
bir tek
sözüm var:
“Seni ne kadar çok seversem
o kadar
çok olsun ömründen geçen yıllar…”

 

Baba!
Babam, ağabeyim, kardeşim, arkadaşım!
Ne zulüm, ne ölüm, ne korku
başımı eğemez!
Yalnız senin elini öpmek için
eğilir başım.
Babam, ağabeyim, kardeşim, arkadaşım…

 

Nazım Hikmet