14 Ocak günü Bursa'nın merkez Osmangazi ilçesi
Hürriyet Mahallesi'nde oturan 47 yaşındaki Necla D.’nin otobüs şoförleri
tarafından araca alınmadığı olay medyaya yansımasıyla tüm yurtta büyük tepkiler
çekmişti.
Yaşanan bu olay benim gibi akülü tekerlekli sandalye
kullanan binlerce engelli vatandaşın her gün yaşamış olduğu sorunlardan
birisiydi. Yıllar önce ülkede engellilerin binip inebileceği toplu taşıma
araçların olmadığı günlerde bu tür araçlara kavuşmak amacıyla engelli
dernekleri tarafından örgütlü bir şekilde büyük mücadeleler verilmişti. Verilen
mücadeleler sonucunda engellilerinde rahat binip inebileceği ulaşım araçlarına
yavaş yavaş kavuşmaya başlamıştık.
O yıllarda Türkiye’de bu tür araçlar sadece 4-5
şehirde bulunuyordu. Bu şehirlerden biriside ilimizdi. Malatya’da yaşayan
bizler bu konuda birçok şehirden daha şanslıydık. Çünkü dernek olarak vermiş
olduğumuz mücadeleler sayesinde 18 Nisan 1999 tarihinde yapılan 21.Dönem
Milletvekili Genel Seçimi ile Mahalli İdareler Genel Seçimleri’nden sonra
Belediye Başkanı olarak göreve gelen Mehmet Yaşar Çerçi’nin bizlere verdiği
sözü tutarak 5-6 ay içerisinde asansör tertibatlı ilk otobüsü alarak hizmete
koymuştu.
Gelin görünkü bu araçlara kavuşunca ulaşımdaki
sorunumuz ortadan kalkacak sanıyorduk, oysa yanılmışız. Araçlara kavuşmadan önce
bir sorunumuz varken kavuştuktan sonra onlarca sorunumuzun yeni başladığını gördük.
Yaşadığımız bu sorunların giderilmesi amacıyla yapılan
yasal düzenlemeler ile çalışmaların kalıcı çözüm getirmektense onları halı
altına süpürmeye yönelik olduğunu görmekteyiz.
Son zamanlarda toplu taşıma araçlarında engellilerle,
yaşlılarla, gazilerle ve kadınlarla ilgili medya organlarına yansıyan sorunlardan
da anlaşılacağı gibi bu sorunların halı altına süpürülemeyecek kadar büyüdüğünü
görüyoruz.
Büyüyen bu sorunlarla ilgili ilimizde de belediyeye
ait toplu taşıma araçları ve sürücüleriyle ilgili yaşamış olduğumuz sorunları
yazılı olarak iletmek ve bu konular hakkında bilgi alışverişinde bulunmak
amacıyla yıllardır omuz omuza mücadele ettiğim Yücel Doğanşahin ile birlikte 23
Ocak da Malatya Büyükşehir Belediyesi Ulaşım ve Toplu Taşıma Hizmetleri (MOTAŞ)
Genel Müdürü Enver Sedat Tamgacı’yı ziyaret ettik. Sıcak bir ortamda geçen
görüşmede MOTAŞ Genel Müdürü Tamgacı ile sorunlar hakkında bilgi alışverişi
yaparak görüştük.
MOTAŞ Genel Müdürü Tamgacı ile yapmış olduğumuz
görüşmede kısaca değindiğimiz konu başlıkları;
-Otobüs duraklarının cep şeklinde yapılması nedeniyle
araçların kaldırıma yanaşamaması ve bunun sonucunda da engellilerin araçlara
binemediği, durakların sağında ve solundaki kaldırımlarda bulunan aydınlatma,
mantar vb gibi nesnelerin rampaların açılıp kapanmasına engel olduğu,
-Bazı sürücülerin engellileri almamak için
görmemezlikten gelmeleri, araçları yana yatırmadan rampayı açmaları nedeniyle
düşme tehlikesi yaşandığı, rampaları sert bir şekilde açıp kapatmalarıyla
psikolojik olarak sorun yaşanmasına neden oldukları,
-Araca binen koltuk değnekli, yürüme cihazlı, zihinsel
ve spastik engelliler, yaşlılar ile bebekli kadınların oturmasını beklemeden
ani hareket etmeleriyle düşme sıkıntısının yaşanmasına neden olunması,
-Normal yolcuların engellilerden önce bindirilmesi
nedeniyle araç tıka basa dolduktan sonra engelliye yer kalmadığı için alınmadıkları,
-Araçlarda bulunan rampaların manüel olarak açılıp
kapatılması nedeniyle bu durumun sürücüler tarafından angarya bir iş olarak
görüldüğü ve bunun sonucunda da engelli vatandaşlara olumsuz davranışlar şeklinde
sergilenmekte olduğu,
-Trambüs duraklarındaki rampaların standart ölçülerde olmadığı,
yaya kaldırımlarında bulunan engelli rampalarının önleri sık sık belediye
araçları tarafından kapatıldığı,
-Araç sürücülerine sıkı bir hizmet içi eğitim
verilerek ve her yıl belli aralıklarla psikolojik testlerden geçirilerek bilinçlenmelerini
sağlamak amacıyla vatandaşla kurulan iletişimin nasıl olması gerektiği, başta
engelliler ile yaşlıların araçlara ücretsiz binmedikleri, bunların ücretleri
bakanlıkça karşılandığı anlatılarak bilinçlendirilmeleri, araçlara binen
engelli veya yaşlılara karşı ‘avantacı, beleşçi’ düşüncesiyle yaklaşmamaları, gerek
kişisel olarak ailevi nedenlerle gerekse de iş yerinde çalışma şartları ve
koşullarıyla ilgili yaşadıkları sorunları vatandaşlara yansıtma haklarının
olmadığı, araca binen yolcular arasında erkek, kadın, yaşlı, genç, çocuk
olacağı gibi engellilerinde olduğu ve yolcu seçme haklarının olmadığı, engelli
yolcu bindiğinde araçta bulunan asansör ya da rampa tertibatının açılmasının
kendi görevleri arasında olduğu, görevlerinin bilinci içerisinde
sorumluluklarını bilmeleri ve yerine getirmeleri gerektiği anlatılmalıdır.
Sözün özü olarak, yazılı ilettiğimiz bu sorunlar dışında sohbet esnasında aklımıza gelen her konuyu görüştük. Genel Müdür Tamgacı, çözümü kendileriyle ilgili olan sorunları gidermek için gerekeni yapacaklarını, kendileri dışında olanları ise (rampa, durak, cep vb) belediyeye ileteceklerini söyledi. Sürücülere 2017 yılında toplam 2 bin saat kadar birçok konuda eğitim verdiklerini ve bu yıl da 5 bin saate kadar eğitim vermeyi planladıklarını söyledi. Bu eğitim çalışmalarından birinde de engellilerin yaşadığı sorunlarla ilgili konuşmacı olarak katılmamızın faydalı olacağını belirtmesi üzerine seve seve katılacağımızı ve destek vereceğimizi söyledik. İlettiğimiz sorunların takipçisi olacağımı ve sorunların tekrarlayarak devam etmesi halinde ise çeşitli şekillerde tepkilerimizi gösterebileceğimizi söyledik. Toplumsal konularda duyarlı olmaya çalışan bir vatandaş olarak üzerimize düşen sorumluluğu yerine getirerek tespit ettiğimiz sorunları kendilerine bildirdik. İlettiğimiz sorunların tamamına da hak verdikleri gibi çözümünü de getirmelerini bekliyoruz. Amacımız her türlü engellerden arındırılmış engelsiz bir Malatya’da insan onuruna yaraşır kaliteli bir yaşam alanına kavuşmaktır.
Yorumlar
Yorum Gönder